Kamfora - Małgorzata Łatka

Witaj, mam liczyć nasze spotkania?

 Przed chwilą skończyłem czytać książkę polskiej autorki, każdy z moich obserwatorów na Instagramie wie, iż czytam tylko 3 polskich autorów; Remigiusz Mróz, Kuba Ćwiek oraz Piotr Patykiewicz, "złota trójca". W planach mam jeszcze zapoznać się z dwiema autorkami kryminałów, które są bardzo popularne w Polsce.
 Ale dzisiaj nie o tym, wróćmy do Małgorzaty, pisarki kryminałów, (Pewnie jeszcze piszę inne gatunki, lecz nie zagłębiałem się w jej twórczość (jeszcze), a nie będę zgrywać "filozofa".) sięgnąłem po "Kamforę" z jednego powodu, imię głównego bohatera brzmi: Jakub Zagórski. Moje imię brzmi: Jakub Zagórski.
 Czy coś jeszcze?

Jakub Zagórski, komisarz wydziału kryminalnego w Krakowie, ma w swoim mieście niemały problem, mianowicie Kamfora (Tak nazywany jest sprawca.) porywa kobiety w wieku od 30 - 37 lat, brunetki o krótkich włosach. 
Na swojej liście ma już trzy ofiary, każdą zamordował nożem. 
 Zapytasz: Dlaczego go nie złapią?
 Odpowiedź jest prosta: Jego zakres wiedzy o kryminalistyce jest dość duży, uważa, by nie popełnić błędu, zaciera po sobie każdy ślad.
 Ze Stanów Zjednoczonych wraca Lena Zamojska, nie jest ona zwykłą kobietą, specjalizuje się w mowie ciała, jej wiedza i doświadczenie mają pomóc Jakubowi w rozwiązaniu sprawy.


Więcej nie mogę Tobie zdradzić, zacznijmy od SUBIEKTYWNEJ oceny.
 Kryminał, jak kryminał - nie różnią się one zbytnio. Małgorzata nie miała zbyt oryginalnego pomysłu na książkę, w której porywacz zabija kobiety, ale! (Już sądziłeś, że zmieszam książkę z błotem?)
 Lena, Lena jest postacią tajemniczą, której powinieneś lub powinnaś się bać, ponieważ, nie uda Ci się jej oszukać. Sam pomysł na osobę, która całkiem inaczej pokieruje "zwykłą" kryminalną sprawę. (Wielki plus dla Autorki.)
 Na początku książka wydaje się nudnawa, monotonna, poznajemy mordercę, Kubę i cały oddział śledczy.
 Później wkracza Lena, przewraca wszystko do góry nogami, daje power książce. (Nie wiem co jeszcze napisać, by nie brać Tobie przyjemności z czytania.)
 Mogę jeszcze Ci zapewnić, iż nie zrażaj się do "późniejszej wolnej akcji", mam tutaj na myśli SZKOLENIE, które mimo, iż jest ciekawe, to Małgorzata nie pokazuje nam zbyt wiele.
 Co do zakończenia, nie wbija w fotel, lecz jest zaskakujące.
 Na tylnym skrzydle okładki w biogramie autorki, piszę, iż to pierwsza część z przygód Leny i Komisarza. Z wielką chęcią wrócę do dalszych spraw, które wezmą w swoje ręce.
 No cóż, to chyba na tyle, wiem, że recenzja nie była zbyt długa, lecz co zdanie musiałem gryźć się w język, aby nie zdradzić zbyt wiele, no bo po co?
Ogólnie książka Dobra, 🌟🌟🌟/🌟🌟🌟🌟🌟 gwiazdek mogę jej podarować.

  Daj znać, jak Ci się podobała "Komfora", jeżeli ją czytałeś/czytałaś. Zostaw link do swojego bloga, nie mam co robić nocami.

xoxo,
Kuba.

Cytaty:

"Nie przestajesz być sobą, dlatego że przegrywasz. Przegrywasz, dlatego że przestajesz próbować." (61 strona, 12 wers.)

"Każdy ma różne twarze i jedna z nich - ta najbardziej intymna - pozostaje ukryta przed całym światem." (135 strona, 2 wers)